ij Mai. Sa^t PascAl Bvylok.’ # 2gg qoe ,- ér bhi debùéhan ag é vuhé, eari e’ slirias boah guet poén aveit larèt en overen; gobér e ras rtemb ùi1 perdèg ar er vnbé éternel; hac én ur sortiein ag é ilis/é pé bet casset d’é:gambre9 é pébani en bum breparas;d’er marfaue , hac é ras bUleih a aviseu nmd d’en dud a ilis ba d-er boble péré e d’er guéiet ba. de houlenne é vénédictiôn. Ér fin, goode en dout receuet é zehuéhan Sacremanteu, ean e vèrhuas en hùéièc a w mat er bfaiiñnéc cattd tri niguêikL • Pgud a dud a ziardro e zas d’é interremant, bae e oé bet teste a hilleib a viradeu péré hum hroas âr é VS. ’ ’ ’ BeflExio]V. . « Ne faut meit un dén santel én ur houvand hèc én un tye-gueah aveit convevtisseio dré é ezampie er ré en dès er bihapnan; a zevoiion; ntaes ret-é dehoo, eit quement-cé, en dout hilleih a zouatér hac hilleib a hatiantget. - Er seitécvèd dé avis Mai. SANT PASGAL BAYLON, A Uftfl SANT FRANE*S. Er Sant-meo e zas éirhed é raateieah Arragon. É guê-rènt, péré e vihué ar bouis ou divréh én ul iabonrat doar, e oé lsen a verlüyeo. Er hroaidut aabted-men e hélias a vi-hannicg: en exampleu mad e rènt dehou, hac en doè a nezé ean-tnerob hiUeih: a zisposition eit «r> vertu. Un hoatat bras en doé é dud d’el laquat ér scôl; maes quer peur e oènt ma oèpt bpt obliget d’el lezet hemb instruction. j Pascal, pébani., ag ,é du, eo doé^hué un desir bras de zisquein, huna chervigeas ag er moyand-men : casse e ré ul livre guet-ou én ur monnet de hoarne é lonnèd dyer parqueu, ha pedein e ré ol ftr rè e gavè d’ou dout er vadeleah d’en disquein de haoèooet el lettrf nneu. Quement a boant en doé d’hum in§lrugeüs, ba quemettt a boèn e hqié aveit donnet de^bèp, mA houyaft;fèih.quènt pél-amzér scrihue ba ieine. Arlerh quement-#é,’pe veté gùélet é boarne é lonnèd na-ineit guet^pl livrej devot henac éa é zourne, pè è chapelet, pfébùni elaré hamdé èn inour d’er Hoérbiès Vari, de bé-hani en ep doé un dcvôtipn parliculiér ha forh tinér. 3oo. Pascai,
