Pajenn:Kilhere - Buhé er Sænt.djvu/185

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

f6 Merh. Sant Abraham. i65 Ha hui e iou tantet de golle espéramce a hou salvedi-gueah, a gaus d’er hrimeu e hoès commettet, hou péet recour doh Jesus: hum denaet ér gouli ag é gosté, hac ean e laroud’oh : ineau peur! ha hoant em behé-mé d’ha colle, arlerh ma on deit d’andur er marhue eit ous? Meu divréh e uou asteunet ar er groés eit ha préhatat , me hosid ha me halon e iou digueor eit ha recèu. En huizicvèd dé a vis Merh, SANT ABï(AHAM, Ermit. Eft Sant-men e oé gucnédicg ag er Mésopotamie. Arlerh en dout passet é youancquis én dougeance santel a Zoué, é dad hac é vam e vennas en diméein. Caer en doé represan-tein dehai en hoant en doé de gùittat er bed, ind er pressas «quement ma cousantas guet-hai diméein guet eune a zisplige dehai. *. En dé ma aeredas, èl ma santé é cresquein mujoh-mui én é inean en desir bras en doé de rein é galon de Zoué hemb partage erbet, hac en desir-zé crihueit hoah dré ur fraece a ziar-hlpé, ean e sortjas é segrèd ag en tj hac um dennas én jur hroh guet en intantion de bassein inou é vuhé. É guérènt, affliget bras f e gassas tud partout aveit cleuet un douéré benac a nehou, hac er seitêcvèd dé é oé het cavet. É dad, é vam hac é brièd er pedas, guet hilleih a zareu, de zistroein d’er guér; maes conze e ras doh-t-hai guet quement a nerh a vanité hac a zangérieu er bed, ma oènt bet touchet dré un eiample quer bras, ha m’ou doé ol cousanlet el lezel de hélie en inspiration diiviu, ha tremeine e ras inou hantèr-h^nd vlai ép ur benigen vras , dn ur vêlein Doué noz ha dé. En dout e ré un niès, péhani hum laquas de vout gouniet dré imporlunance un dén malheurus. Er hrime-cé hé zaulas én desespoér, hac é léh gobér penigen hac ur gonversion vad a hé léhedeu, hi e zas d’hum abandonnein d’er brassau disordreu. Hé jondre santel, a pe hanèuas quement-cé iré ur révè-lation, e scùillas un abondance extraordioaer a zaren, hac c hroas ur benigeu yras eit obtenein guet Doué hé honyer- 166 Saht