g* &AHT GuILLAM. II ïfaatrér. ér klai , e oé sântel. Ne goniènt meit a Zoué, ag é vadeleah hac ag é visérlcorde , aveit hum secour en eile~éguilé d’er chervigein guet mui a hrèd. P hum gavet é compagnoneah , ha conie e rehrhui a Zoué liès ? ha conze e ret-hui ahoel per-pet a dreii mad ? A pe gârér ur ré-benac, en hum hligér é conze a nahai. Bihannicg-é er garanté e hoès doh Doud 1 Chetu*perac é conzet quer bihan a nehou. Er ré ne gonzant éaau fkv** nameit a zoérieu er bed, pé e gonze ag er ré^ meny pé ag er ré-hont, open ma collant ou amzér, hum laque én dangér de gouéh é mar-a-faute hac é mar>a-bèhèd, ma ne laquant éhuéh-mad. • En uinêcvèd di a vis Huavrér. SÂNT GUILLAM, Duc a. âquitén. Er pénitand bras-men e oé guenédicg ag er Poitou; é dad er hâré hac er mignoné quement, a pe oé bihan, m’el lausqué d’hobér er péh e garé; ne gueméré sourci erbet na de gorrigein é vab na d7hobèr rein dehou un ansaignemant crechén. En Duc youancq, doh en dout rai a liherté, e gouéhas quentèh é peb sorté vineéu, péré e gresqué a yesutf ma té en ouaid dehou. . . Open ma cpndnyé ur vuhé dibauchet ha dirange , ne hrod cas.erbet a fouettal nac a lahein. Ne yé jamses énep-tu meit armet mad, ha ne glasqué meit en dout aHaér doh ur ré-benac ; ean bum sâuas inemb inemb d’er Pab, ha troublein e ras* er peah ag en llis, ér fae^on m’hum santas er Pab obligetd’enexcommunieiu, én gorto a hob^r dehou changein dré ur bunission quen terrible; mses é huélet é talhé attâu doh en disordre, ean e gassas sant Benaet d’er havouet aveit assai donnet de bèn a nehou. En dén santel-zé c hroas é bossible eit gobér dehou antréein én-ou é hunan hac hum hanâouet; mses poén collet oé bet; rac en Duc, obstinet, er chassas ag é bresance, doh er menacein hoah ag el lahein. Sant Bernard ne gollas quet courage , recommandeia e ras èn aHaer de Zoué; ha goudé en dout offret er sacrefice ag en overen, ean e sortias ag en ilis, er Sacremant én é zourne, aveit monnet dè gavouet en Duc, de béhani é laras guet ur youéh terrible iflaptdei hm nèsj mces hun üspriset
