Pajenn:Instructioneu santel ar er gurionnéeu principal ag er religion, 1790.djvu/136

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet
128
Instructioneu Santel

chiff hac anquin a p’ou hollér. 2.° A p’ou gouniér én ur dorrein Gourhæmeneu Doué, pé m’ou goarnér inemp d’é Lezèn ha d’é volanté. 3.° A p’ou hlasquér guet raï a brèss, ha m’ou goarnér guet raï a sourci, hemb chongeal calz nameid én-ai. 4.° A pe n’ou dezirér meid éit hum goutantein, eit hum abandonnein d’er plijadurieu, d’er chérvadeu, d’er gloër, &c. 5.° A pe ne rér quet d’er peur er péh e chom opèn en necessær revè stad peb-unan.

Péhein e rér marvelemant dré avarice, a pe garér mui en danné ag er béd-men, eid en Eutru-Doué ; èl pe vér én disposition de dorrein é Lezèn quêntoh eit manquein ur gounid-benac, pé eit conservein madeu deja gouniét. Pe vehai seèllét mat, n’en dès quet calz a dud ér béd n’en dint avar. N’en dès exant ag er vince-ze nameid er-ré e zalh ou halon absolumant distag doh er madeu tamporel. Èl-ce en dud peurran e eèll boud avaricius, mar carant en danné, ha mar seèllant ou feuranté èl ur malheur. Er-ré-zou bihannan avaricius, en dès eun a vout ; hac er-ré-zou, ne fal quet dehai credein nac avouéein é mant. En avarice e za ag en orgueil, ag en dezir de gondui train ér béd, ha de goutantein er horv.

Ag er péhedeu e za ag en Avarice.

Ur malheur bras-è m’en dai quer cummun en avarice ér Grechéneah, ha ma hès quer