f55 — nistoér. Tbomas a Gantipré e assur penaus un déir e zas un dé d’hum durul doh treid Pièr Carbord, arhescob a Sens, eitgoulen guet-hou en assolven ag ur péhèd hras. Arlerh er govézion, er péhour e houlennas guet é govézour mar boé pardon aveit-hou. Ya, Doué hou pardonou, emé en Arhescob, mar groet pénijen. Aht gobér pénijen, e rescond er pénitand, reit d’ein en hani e garehet, m’hi groeit perhuéh mad, ha bout é vehé requis d’ein scùil betag en dehuéhan taperi a men goaidl En Arhescob, souéhet é huélèt dispositioneu santel en dén-zé, e scùillas dareu a joé, hag e ordrénas dehou gobér ur certrnn pénijen durand seih vlai hemb quin. Quin meit durand seih vlai, e rescond er péhourl N’hi groéehetmemb meitdurand tri dé, emé en Arhescob. Ah, méhou conjur; emé er pénitaùd, reit t’ein ur bénijen calett Ur Bater hemb quin, e rescond quentéh en Arhescob; a berh Doué é comandan d’oh, ha me zou sur en hou pardonou. N’en doé quet hoah achihue er honzeu-zé, ma couéhas en dén-hont doh é drcid én ur huannadein; lia mouguet ma oé guet er glahar ha guct er joé, ean e varhuas é pvesans en Arhescob, —
