148 — turk, eit rein d’antand é qùité lézeu er Grechénion eit quemér hani er Turquèd. A pe ziveèuas, ean e huélas, maes rai zehuéhat, er faut en doé groeit, hag en dan-jér é péhani en en doé hum laqueit. Hag én effèd, é renonciein d’er fé, ean hum zanné eit jamses; é qùitat en habid turk-hont, hag é retorn â nehué de relijion Jesus-Chrouist, ean hum laqué én danjér a gol é vuhé; rac en Turquèd e vassacré er ré ag ou lézen hum hroé crechénion. Petra e hrei er peur queih dén youank-cé, broudet noz ha dé dré er rebreicheu ag é gouscians? Acourajet dré ur secour a ziarhlué, ean e yas de larèt d’ur missionér en en doé queméret er ferm résolution de reparein er scandal en doé reit, ha de gùitat en habid turk e oé ar é gain, coustet en devehé coustet dehou. Henen e gonseillas dehou qùitat é vro quéntoh eit hasardein èl-cé é vuhé, hag hum laquat én danjér de gol hoah é fé. En dén yonank-cé hum daulas doh é dreid, e govessas dehou ol é béhedeu guet er brassan glahar. Er missionnér-zé e san-tas en en doé Doué graeceu particuhér d’acor-dein d’en dén-men. Ean e ras dehou enta aviseu mad a gùellan ma hellas. — U9 —
