— 103 — Hum gorijet, hum gorijet enta, lud youank, mar e hoès bet er roaleur de fariein èl-cé. Cesset a ancoébat hou fin dehuéhan hag hou cùir bonheur. 0 mab-dén! pegours é cessehet-hui a hum stâguein doh en doar ha doh er madeu ag en doar i 0 hui péhani en dès un Doué eit crouéour hag eit tad, eit fin hag eit recom-pans, perac é clasquet-hui hou ponheur ér bed-men? Ah I én amzér de zonèt, conservet pur ha santel hou cinean, durand ma vou ret dehi chom ér prison ag hou corv ( Chonjet hemb cess ér baraouis, hag én Doué ag er baraouis, eit péhani é oh crouéet! Huannadet hemb cess tremaha-t-hou; dihoa-let ag er hol, ha groeit hou possibl eit joeis-sein a nehou durand ol en éternité. . HUitoér. En histoér ag en Ilis e assur penaus, ér homancemant ag er grechéneah, un nombr bras a fidélèd hum dennas én deserheu, eit bout liproh de chonjal hemb cess ér fin eit péhani é oent bet crouéet. Ahont, separet en eil doh éguilé, dichen-net é croheu, é léhieu distro, hag é coignel-leu, é misq er rehér, trist ha fal lihuet, —
