— Me a ya ivez d’ar foar, eme Ber, ha, mar kirit, me a breno ho pistraked diganeoc’h.
— Te, Per ? eme Olier, ar yaouanka eus a baotred Milin-ar-Gall, souezet o klevet Per a ouie a-walc’h a oa paour.
— Ya, me. Diskouez anezo aman, ma welin.
Olier a yeas war an hent bras.
— N’eo ket pluet a-walc’h da laboused ; n’eus nemet marbleo warnezo. Ne dalont ket kalz a dra.
— A gav d’it, Per ar C'hrafer. Me ’gav d’in, er c’hontrol, emaint e doare da veza gwerzet mad, rak easoc’h eo boueta ha donvaat al laboused pa na vezont ket re bluet, a lavar an aotrouien a vez o prena laboused e pardon Sant-Yan-Keran.
-— Ya, te ’lavar an dra-ze. Mes n’euz forz ; mar kerez, me a breno da laboused diganez. Pegement a c’houlennez anezo ?
— Te, Per, a breno ar pistraked-man ? eme Olier, breman mantret oc’h e glevet.
— Ya, me. Ha perak n’her grafen ket ? Daoust ha n’am eus ket a arc’hant kerkouls hag eun all ? Sell hag e weli.
Ha Per a dennas eun dournad arc’hant eus e c’hodell. Lik hag Olier a chomas o-daou mantret da zellet an eil oc’h egile. Mes an dra-ze ne badas ket pell. Lik, ar c’hosa a lavaras :
— Mad ! Per. Pemp labous bihan a zo ganeomp ; mar kerez e pezo anezo evit daou wenneg ar pez.
— Daou wenneg ! Re ger int.
— Ya, mes ar re-man a zo pistraked evel-se, ha neiziou pistraked a zo diês da gaout.
— Daou wenneg !… Mad, great ar marc’had. Pemp a zo ane-
