An Tunk neuze, mestr da ober ar pez a garie, a en em lakeaz da glask beleien-all e leac’h re Gleder ha Plouescat, o doa tec’het, evel a ouzoc’h, rak c’hoant kaout eun hanter-dousen d’an nebeuta en doa. Ho c’haout a reaz eaz avoualac’h. Folgoat a zo bed, hed ar veach, eun iliz brudet meurbed dre ar burzudou a rea ennhi ar Verc’hez Vari, hag ennhi e teue kalz beleien, a-bell kerkouls hag a dost, da lavaret ho oferennou evit pedi ar Verc’hez da bellaat dioc’h hor bro an dud fall a rea kement a zroug. Abalamour da ze, an Tunk ne rankaz ket mont pell da glask. Kaout a reaz eb dale an Aoutrou an Hir, belek euz a Folgoat, an Aoutrou Jacob, kure Loc-Melar, hag an Aoutrou Grall, persoun Lanhouarne. Ho digas a reaz d’ar prizoun da gaout an tri belek-all a ioa eno abaoue an abardaez araok, hag ho c’houeac’h ho c’hasaz ganthan da gastel Brest da c’hedal ma vichent barnet d’ar maro.
Me gred em beuz lavaret avoualac’h d’ehoc’h, en eur gounta ar pez a c’hoarveze dre bevar c’horn hor bro, evit rei d’ehoc’h da anaout e tlie an oll beza skuiz gand kement a fallagriez, a ziskianterez hag a grisder. Ne vioc’h ket souezet eta ma lavaran d’ehoc’h e save krosmol etouez an dud, ha ma klevet hiniennou o lavaret, a vouez huel, oa poent derc’hel penn oc’h ar republikaned, ha kas an divroidi d’ho bro. Diez e kavent, hon tudou koz, chomm eb ofern hag ep kofez ho fec’hejou, pell dioc’h an Aoutrou Doue. Abalamour da ze epken e viche, abarz nebeut, en em zavet a-bez Breiz-Izel a enep ar republik, pa deuaz eun dra-all da lakaat, enn eun taol, an traou e belibann.
Evel am beuz diskouezet d’ehoc’h, paotred a republik a rea brezel da dud ho bro. Ouc’hpenn-ze, c’hoantaat a rejont
