Mar deif dre ancouez, o livach alaouret,
O figur en instant zo ridicul meurbet :
Ha souden e c’helver artisanet habil
D’o renta caer-ous-caer en eur fêçon suptil.
Antreteni qement idolou hep buez,
Ha n’en deo qet sevel un templ d’ar follentez ?
O hini-int zo bras, n’ouſet qet, ep ruya,
O guelet qer presset da zont d’o zervicha.
Pepini da renta dê respet hac homach,
A c’hoari dirazo eun indign personach :
Unan o briata, var boez en em grevi,
O laqa var e chouq evit o henori ;
Eun all, var e zaoulin, a brezant ezanç dê ;
Emàn zo prosternet humblamant diraze ;
Ennont, en o henor, a gompoz canticou,
Hac erfin, peb-unan a fredon o hymnou.
Oguen, Hebreanet fur, prudant, avizet,
Blamit o manielou, memes o disprijet ;
Rac, mar en em dromplont, penos o tromplfent-y
Dre finessaou vên, qer zod, qen entourdi ?
Disqeuzit hardimant o zroyou, n’en deus fors :
Ra vezint da james devoret gant remors.
