Da gresteiz, ann aotrou Damas, gouarnour ann Duk a Vourdel, a reaz lavarout d’ar Fransizien, en em zastumet e ti ann aotrou Lavillat, e oa ar prins o vont d’ho digemerout. Mont a reaz he-unan var ho arbenn, hag hen eo ho digasaz dirak he skolaer roeal. Ar Prins a ioa enn he zao ; eur zae voulouz c’hlaz a ziskenne beteg he zaoulin ; eur c’houzougen dantellezet, pe eur c’holier roufennet evel ma touge Herri Pevar, a oa enn dro d’he c’houzoug, hag he benn, ploum var he ziskoaz a oa kaer ha dudiuz da welout. Ar re ho devoa he welet e Holy-Rood, her c’have kresket, kreveet, ha kaereet ; ar re n’ho devoa ket he welet abaoue Rambouillet ha Cherbourg, ho devoe beac’h oc’h he anaout, kement a nerz hag a flourder en devoa kemeret dindan ann temps-amzer fresk ha iac’huz euz a vro Skos. Eun tal huel ha splann meurbed, eur fri dija eun tammik kamm, eun taol lagad dous ha lemm, eun ton mouez freaz ha kré, chetu petra a gave ann holl da welout enn-han ha da veuli. Ann esmaë a bare var dremmou ann holl, hag anat a oa e kemere Herri he lod anezhi. He ziouchod hag he dal o rusia, he zaoulagad o virvi, a ziskoueze awalc’h e kerze ar goad buannoc’h enn he waziad, hag e lamme he galoun stankoc’h. Neuze ar Fransizien o tostaat a reaz eun hanter kelc’h enn dro d’ar prins, ann holl a davaz, hag ann aotrou Edouard Wals, karget da zougen ar gomz, a gomzaz evel-henn :
« Gallaoued feal d’hor rouaned hervez ar goad, hag ho kenvroiz iaouank, e teuomp hirio pa’z oc’h deut enn oad, d’en em westli d’e-hoc’h korf hag ene, ha da ober d’e-hoc’h hor gwazouniez. »
