Er huéreinen enta n’hi des chet kin micher
Meid cherrein ar er bleu hag er mél hag er hoer,
Kampenein en tigeah, gober én téreneu.
Aveid hi e ma rah er boen ha labourieu,
Lies memb é huéler hé diwaskel toret,
Pé ged er spern, en drein, el lann deu hanteret,
Koeh e hra ha merwel é dan hé beh ponner,
Kement avel mé kar er bleu, er mél ha koer ?
Mez e hue pe dosta er hours ag er gouian
Ged eun ag er geltri, en ol, keti ketan,
Ar er gôrerezed en hum daul a vanden
Hag ou laka d’er marw ar drezeu er ruchen.
Neoah, nag e heheh ér piar horn ag er bed,
Ne gawehèt ket tud hag e gar ou rouéed
Kement avel mé kar er guérein ou rouanez.
Ind hi goarn é peb leh hag én ti hag er mez.
Tré mé viw er Rouanez, ne hrant ol meid unan :
Mez kenavo d’er peah pe varw ; keti ketan
Ind memb e bill er mél, e roeg en tereneu.
Er vam e zou perpet é pen el labourieu
Hag en ol ar nehi en des ou deulagad,
En ol ged un drouz vras hi heli a vostad,
Ind hi doug ar ou hain, hi huh ged ou horveu
Hag e varw én hé léh é kreiz er brezelieu.
Pajenn:Gwilhom - livr el labourer.djvu/91
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
82
KESTEL IV.