Pajenn:Gwilhom - livr el labourer.djvu/86

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
77
KESTEL IV.

Hag er beg troeit t’el lué dun é dan en tolpad
Asténet er ruchen ha heijet er barad.
Nezen, ar ul linsel displeget én dachen,
Lakeit ar hé dibaw hardeh mat hou ruchen.
Neoah groeit ehuehat bet er fin ag en dé,
Rak ma n’hum blij en taul én é ruchen nehué,
Ean e saw hag e hia d’é getan lojeris,
Pé de zan er hoedeu de glah ur huéen krouis.
Kenteh avel en noz, keméret hou ruchen
Ha lakeit hi dousik de goeh ar er varlen
E zeli divordein, aveid gober er hat,
En dro ag er ruchen, a zeu pé tri medad.

Mez mar dant d’en emgann, (rak étré er mameu
Lies é saw ged trouz dispeah ha brezelieu)
Hui er gouiou kent pel é huélet hou kuérein,
Diveh ha divergont, ged konar, é kreinein.
Avel a pe halwer a herr er soudarded,
Hui e gred én ou mesk kleuèt son en trompèt.
Ind hum dolp, ind e bun, ind hum lak é konar,
E fouèt ou divaskel, e ra lusk d’ou diwhar,
Ged ou beg hag ou dent e luem broud ou flemeu,
Tro ha tro d’ou Rouanez hum sterd a vandeneu,
E feah en enebour, er galw a voeh ihuel
Ha n’ou des mui kin chonj nameid ag er brezel.