Pajenn:Gwilhom - livr el labourer.djvu/18

9

KESTEL I.

É pad n’en dé ket hoah rai hlubet er parkeu
Ha mé talh er hogus er glaw drest hou peneu.

A p’en dé deit er skorn, é kalon er gouian,
El labourer chouket é tal é goahad tan,
Ged é bried karet ha ged é vugalé,
Hemb doujein er geltri, e viw él leuiné.
Dirak en Eutru Doué stuiet ar é zeuhlin
Ean e lar a galon de noz ha de vitin :
« O tad karantéus e chom é lein en né
« Lausket ur sel de goeh ar hou kaih bugalé.
« Rein e hramb mil benoh d’hou s-hanw dous ha santél ;
« Revou santéleit hoah dré hur buhé fidél.
« Sawet hou ranteleah é kreiz hur haloneu,
« Hui e vou mestr hur horv ha Roué hun ineaneu ;
« Venein e hramb gober perpet hou volanté
« Ha sentein ar en doar, èl mé sent er én né.
« D’hur horv ha d’un inean reit bamdé ou biwans ;
« Hag èl mé pardonamb, pardonet hun offans ;
« Er bed, er hig, en diaul e ven hur hol bamdé,
« O gouarnet ni doh t-ai é pad ol hur buhé. »
Stuiet ar ou deuhlin, lodek én é beden
E voez, é vugalé e respond ol : Amen.

Deit é neoah er sul, pé dé kaër er pardon.
Eit mont de bedein Doué, d’inourein ou fatron,