Hi é open en hent ag er salvedigueah,
Bouit en humilité, gourien er santeleah.
A fæd penigenneu, dehou stanc é larér
E oai santélemant cruel én é guevér :
Ar en doar nuah liés é quemérai repos ;
Durant ma éellai pad ne gousquai dé na nos.
É vihuance ordinær e oai treu hantér cri,
Sæzonnet guet ludu, hemb ne uélai hanni.
E gorf, e m’ean, e oai un azen rai ziscuéh ;
Ret mad oai er pléguein, er gobér doh é véh [1].
El meï requis nehoah, dré m’en dé ordrénet,
En devout eit er horf ur charité réglet,
Quênt é varhue ean e lare é oai bet a zevri
Liés rust ha cruel é quevér é hani.
E zevotion bras de Rouannés en Ælet
E zisco splan assès é carai er burtæt ;
Mæs coustet oai dehou, goudé é gonversion,
Eit mouguein net én ou nerh en tantation.
Hun Sant, eit mouguein gronce én é squêndeu en tan,
Liès èn eerhegui en hum roulai nuah glan ;
- ↑ Sant Françæs a Sales, én é vuhé devot, n’en dé quet ag er memb santimant, a pe lare penaus un azen rai sammet e zihent liés é sigur discuéh, hac ur horf uset guet rai a vortificationeu e vai ret menagein abret.