laret ag er peh e rai ; lod e larai é oai carguet a hloriustet ; ré-ral, é oai antettet, rac ne sentai quet doh t’ai. En histoér ag én Urh e lar en doai hé amiet gùellan hum assamblet ha rêglet étré-zé ma vezai bet conjuret èl unan possédet.
Er Santés crucefiet-men e uélai en ol énep dehi, é laret goahan ma elleint a nehi ; mæs hé brassan poén e oai gùélet en dut vat é sehuel én tu guet er-ré fal a hé divout. Ha ne oai quet conzeu a oab pé a zisprisance ne lareint a nehi ; en eutru Escob santel a Tarrascon, é Spagn, e lar én hé buhé é laquér ar hé houst er péh e ellehèr chongeal loussan ag er merhet corromplet hac hemb doujance Doué. Ha ne oai quet hemp quin ér tabasquic é oal gonzér a nehi, mæs ér ruïeu, ér placenneu public, ér houvandeu, bet ha dirac t’hi ; bet e oai ré hac e zai dré charité de gannein pouil dehi étal er grille ag er parloér.
É unan ag hé voyageu, un dam en doai collet hé fantoufl e laquas én hé chonge ne oai meit unan quen décriet èl Therès, e vai bet capabl d’hé laireah : hi e ras quantité a dauleu ar bén er Santés guet hé fantoufl aral, én ur laret dehi dacor er péh en doai lairet ; m’hou lausq de chongeal péh sort anjulieu e larai dehi. Re-
