lod muihan ag er grechénion, péré, dré ou faut, n’en dès quet perset pourfitein ag é bassion nac a é varnue.
2.° Considéret hun Salvér durand tair ær é pedein ér stad calet-cé, hac é monet peb ær d’accouragein é dri Abostol, e gavai perpet cousquet. Goudé en dout pedet é Dad éternel dré dair gùéh ér mod-men : me Zad, e m’ean, pe vehai léh ma treménehai er halice-men hemb ne vehen obliget d’en ivet, mæs neoah revou groeit hou volanté ha nepas me hani. É uélet é oai volanté Doué m’en devai souffret ha marhuet, ean e laquas én é galon un desir, un hirreah quer bras de souffrein eit omb, ma tas er goêd, en doai hum dennet tro-ha-tro d’é galon guet en eah, d’hum strêhuein ha de foævein én é hoahiat quement que ne sortias ér mæz guet un huiz goêdec quer bras, que ne drézas é zillad, ha ma oai goleit en doar é léh ma oai. O me Jésus carantéus ! groeit ma tuemmou er chonge-men me halon yein ha sclasset ém pedenneu : hui e huiz er goêd, ha mé ne scùillan quet hemp quin un tapen dar.
3.°Considèret hun Salvér chommet é face doh en doar, quer goan ha faillet, que ne zas un Æl d’er honfortein. Queméret compassion doh t’ou ér stad-cé ;
