Pajenn:Dottin - Louis Eunius.pdf/144

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

(71 ro) BUEZ LOUIS ENIUS

Denjentil hac peher bras

————

fo 71 ro

[LOUIS]

Arsa, maro[1] eo ma sad, (hac) ma mam, a ma breuder ;
benos Doue gante, poent a voay de(z) mervell
benos Doue gante, me meus ma liberte !
ma sad a vouay quen cos, déjà e radote ;
ma mam, ar memes tra ; ma migje [hi] credet[2]
ne m(ij)e (a) neb plijadur e neb faeson a bet ;
partiet eint tout hac ed [ol] dar bed ail :
a re onesta varf couls evel ar re fal.
Rentet a voan gante quer sech, quer languissant,[3]
ma m(ij)e sentet onte, me v(ij)e breman ur sant ;[4]
mes custum an dut cos eo bepret radotal[5] ;
me quemere dre (eu)r scouarn, a losque gant un al.
Ne quet gant se eman [breman] ma fantesi :
an dinsou, ar voutail, (hac) ar merhet a blig din ;
piou benac a nefou bolante dam haet
(e)vou en osteleri(ou), pe neur vordel benac ;
pe voar an inchou bras o violin merhet ;
chet(u) enon ar plasou ma vin (a)r muan caet ;
ia, me ray estonin an enf hac an douar
o lahan, o lairres ; ne glesquin ne met (ar) fall.
Me sou quer puissant a nob em halite,
hac ous pen da se hoas, flllor on dar roue,

  1. maro, adjectif, n’a qu’une syllabe cf. marf, varf 8. Le nom de Louis, qui provient du modèle français, est aussi en breton le nom de
    l'Enfant prodigue. Revue celtique, t. XI, p. 199.
  2. ho c’hredet L.
  3. a quer jenet B.
  4. ma me d’après 1945.
  5. radodet B.