oa eus c’hars treit eur beleg pehini, an despet d’am c’hrimo, a reas d’hîn, en de memeus deus a voel Asompsion ar Verc’hes, ar boneur da vean reconsiliet gant Doue ; ia, ar boneur, rag breman e santan em c’halon eur joausdet pehini na ro qet ar bed, eur joausdet pehini na moa qet bet c’hoas santet em bue. O pegen evurus e ver pa ve ar gonsians pur, net a bec’het, pa ve gras Doue er galon.
» Esperout e ran penos a mo sonj deus an de-se en pad ma bue, ha penos a vin fidel d’ar c’hraso am eus recevet. »
Deus he oll ec’h oun dleour d’ar Verc’hes Vari, hag evit-se am eus c’hoant d’he henorîn, d’hi zrougarecaad, ha da dougen bepret e voar-noun he medalen miraculus. — En eur laret ar c’homjo-man, he daoulagat a oa beuet gant an daero.
O Mari, pegen lies na n’omp qet bet enem rentet dre c’hon fec’hejo sujidi dan droug speret ! Ha petra e vijemp deut merag oc’h eus bet toret hon chadenno. Bre-
