Diskouezit ho teod d’in. Laouik a ziskouez e deod. Peger louz e deod ! Melen koar eo. Biskoaz kemend all ! Ma vije maro avad, e glenved ne vefe ket diez e zisplega sklear, hag ar pez a welfed enn e gorf a vefe talvouduz braz evit an dud wiziek. An daou vedisin o deuz kinniget c’huec’h kant lur. Me a ginnig mil lur.
Mad, great ar stal, great ar stal.
Ne ket evidoun me, sur, paour keaz ma z’oun oc’h ober va zalarou ; evit va mab benniget eo am euz c’hoant da gaout eun tammik peadra, d’her lakaat da zimezi.
N’hor beuz ket a amzer da goll. Mar d’hoc’h evit sina eur paper dioc’htu, me a baeo mil lur d’hoc’h heritourien goude ho maro.
Me a zino, aotrou.
Me, Laouik ar miliner, a werz d’an aotrou Guilcher, medisin, an aotre da zigeri va c’horf, pa varvin, evit ma welo sklear ar c’hlenved estlammuz a zo kouezet warn-oun pell zo. Evit ar gwir ze, an aotrou Guilcher a ro e c’her da baea mil lur d’am heritourien kerkent goude va maro.
Mad kenan.
Likiit hoc’h hano aman. Laouik a skriv e hano,
