Ahi ! va fenn ! Gant eur vouez klemmuz. Me a felle d’in mont hirio da baea d’e-hoc’h ar bara mad hoc’h euz gwerzet d’in ; ia, d’ho paea, d’ho pa… pa…, d’ho pa… pa… Mes ne c’hell… ne c’hellan ket kerzet… kerzet…
Mad eo, mad eo, Laouik, ne dleit d’in nemet daou ugent lur ha pevarzek gwennek. Amzer zo ; divezatoc’h e paeot.
Siouaz d’in ! me hag a felle d’in ho paea hirio ! Ahi ! ahi !
N’ho pezo kzt pzll da c’hedal, aotrou Gwenn. O c’hortoz ar medisin emaomp, o veza ma z’eo ker klanv va mestr paour. Bremaik dioc’htu a varvo, o lezel war-e-lec’h peadra d’ho paea, ha kalz muioc’h zoken.
Hi, hi, hi !
N’oun ket nec’het war gement se ; tamm ebed. Kenavo, ha iec’het gwelloc’h. Gwenn a ia kuit o lezel hep sonj, e vaz war an daol.
Eun all kaset kuit ive. Nosvez vad d’ez-han.
Te zo eul louarn fin, Saïk. Ni zo sioul breman