104
Canticou spirituel.
|
Ha Doue en abandon.
Lenn a reomp c’hoas er scritur
Quement-mâ merquet sclerroc’h,
Penaos pa vez leun ar muzur
Na graç na pardoun pelloc’h.
Rac o queza goude sevel,
Goude pardoun, o pec’hi,
E contragnit Doue d’ho lezel
D’en em goll, d’en em zaouni.
Mar be ho pardoun diveza
Oc’h eus bet bremâ, pec’heur,
Ha c’hui adarre da gueza,
Ah ! malheur, malheur, malheur !
Ene paour-ta m’ar desirit
A feiz vad beza salvet,
Evit mad bremâ livirit :
Mallos, mallos, d’ar pec’het.
Ya, va Doue, hed va buez
Gant ho craç e combatìn ;
Ha biquen, nan biquen jamæs,
D’ar pec’het ne zistroìn.
|
AR VENI CREATOR,
Evit goulen sclêrigen ar Speret-Santel.
Var an ton latin.
Deut Speret-Santel eus an Eê,
Deut da visita hon ene,
Ma vezo eus ho craç carguet
Ar galounou oc’h eus formet.
C’hui a so hanvet Consolateur,
Donezoun Doue hor C’hroueur,
Feunteun a vues, Tad Eternel,
Hac Onction Spirituel.
Seiz donezoun a zigacit ive ;
Rac c’hui eo bis dourn deou Doue :
C’hui so prometet gant an Tad,
|
