5 — « A pe don arriw ér guér-men — é saillas me halon,
Rac ér guér-men e mès choéjet me douzig Marion.
6. — « Me zou deit ag ér guér, men dous, — aveit gout hou touéré,
Rac n’hellan quet hou s’ancoéhat, me chonj én oh bamdé.
7 — « Etré hou ti ha me hani — ’hès tair léau mesulet,
N’mès chet lakeit un ér-horloj eit donet t’hou kuélet.
8. — « E nemh em guélé é tonet — e gredé é neijen,
Nepas, nepas ne neijen quet, mœz kerhet mate hren.
9. — « Digoret t’ein hou tor ; m’en dous, — digoret t’ein hou tor,
A p’en dé hou kuélan karret e houlen hi digor.
10. — — « Me ne zigorein quet m’en dor — d’er hours men ag en noz :
Sonet é déja uneg-ér, touchand é ma kreiz-noz.
11. — « Sonet é déja uneg-ér, — touchand é ma kreiz-noz : »
Mal bras é d’oh monet d’er guér de guemér hou repoz.
12. — « E han d’er guér, men dous Marion — mœz ne repozein quet :
Rac me spered e zou diés, me halon ankinet.
13. — — « Etré hou ti ha me hani — é huélér deu vokèt :
Unan a nehai zou digor, en aral n’en dé ket.
14. — « Unan a nehai zou digor — en aral n’en dé ket.
Kement-sé e zisko, men dous, penaus n’em haret ket.
