Deus huella tourel zo var ar pavillon.
Grifon.
Allas ! va fardonit, Autrone tud leal ;
Me ne voan deut nemet dre aliou re-all ;
Ordrenet voa din dont gant ar Roue Charles,
Ha me ne gredis qet e refusi james.
Mogis.
Demezel ar groug ê bremaic ho pardono ;
Meritout a rit se, m’en assur, pell a zo.
C’houi ê ar miserabl en deus lazet va zad :
Me ho pêo bremàn gant canab, va den mad.
Renod.
Güelet a rit amàn recompanç trahison.
C’houi a dal an dra-ze da Hernier ha Grifon.
Mar gallomp ho trapout, ho po sur qement all ;
Rac mar manqomp varnoc’h, n’ho po qet d’hon tamal.
————
Seitecvet Dialog.
Amàn e crouguer Grifon hac e tiframer Hernier
entre pêvar marc’h. Er memes amzer e veler
arme ar Roue dirac ar c’hastel.
Charlamagn d’e dud :
Poanniet òn, Autrone, pa ne glêvàn nep brud
Deus a gannad Hernier ha demeus e oll dud.
Mar dint en em fouret en castel Rochefort
E vint massacret oll, en dispit d’o effort...
Mes me vel oc’h antre Idelon ha Fouqes,
Ha calz a re a voa en o c’hompagnunez.
He bien-ta, Autrone, petra oc’h eus-u grêt ?
Ispionet ar Roue a antre.
Idelon.
Efei, darbet ê demp assur bea crouguet.
Charlamagn.
Pelec’h-ta ê chommet ha Grifon hac Hernier ?
