Us d’ar vered zoken ineou an dud koz
A darnij hag a glem, hag a deul o malloz…
Zeblantout a reont huchal d’o bugale :
— « Oh ! difennet eta, difennet ti Doue ! »
Ar vouc’hal, didrue, a sko bepred stank, stank,
Hag en dor an iliz, he deus groet eun toull frank ;
Dre an toull ez eo bet an nôr baour digoret,
Ar Gwir gant an Nerz-goue eur wech ouspenn trec’het !
Hag an hailhoned louz o deus, en ti Doue,
Teulet o fao hudur war bep tra, pep danve…
Emaez ar gristenien, dour en o daoulagad,
Gant doujanz ha gant fe a zastumas ervad
Tammou an nôr drailhet ; hag evel relegou,
E stardchont aneze war boull o c’halonou…
Bezan e voïnt dalc’mad eun tenzor talvoudus
A zigaso sonj d’ê eus eun devez skrijus ;
Bezan vefont ouspenn eun testeni a Fe,
Hag a lako bepred lorc’h en o bugale.
O bugale laro gant eur galon gristen :
— Hon zud koz a stourmas stard evit o c’hreden ;
Pa fellas d’an dud fall labea an Iliz,
Hon Zadou a zavas da zifenn ar Frankiz !
Enor, enor d’eze ! O bugale vihan,
A ouïo eveltê, mar ve red, mont d’an tân…
