Eun dra bennak war an dour ! Ya, sitoian, rak evit hizio, mesdouet, n’emaout ket diwar an dour ! Blaz ar gwin-ardant a zo gant da alan ! Arabat e vije kemeret nemet ar pez a zo dereat !
Eur wechig n’eo ket atao, sitoian.
Alo, ya, mat ! lezomp an dra-ze eta, ha komzomp a draou grevusoc’h. Evel-se ’ta n’out netra hag e leverez kaout c’hoan da zont da veza eun dra bennak ?
Evel ma livirit sitoian.
En em glevet a c’hellimp, marteze. Eus peleac’h out ?
Eus Landivy sitoian. Ya zud a zo o chom e Kerbasgoret, ha me a yoa mevel e Kervastoue betek an deiziou-ma.
Brao ! Brao bras ! Anaout a rez eta doareou an dud hag an traou dre ama. Mat, mar karez dont d’am heul me a roio d’it paeamant vrao, hep m’ez pefe nemeur a ziezamant.
O Aot… sitoian ! mont d’oc’h heul ! Lavaret brao a rit ; mes me n’emaon ket e poan da vont eus va c’harter ; n’emaon ket muioc’h e poan da lakaat va ler da ober siblen d’ar Re-Wenn, va c’henvroiz. Nan nan, ama e fell d’in chom, dindan guz, mar bez red…
Selaou mat ac’hanon, va faotr. N’edo ket em spered
