O péhèd maleurus

Eus Wikimammenn



EN DROUG AG ER PÉHÈD MARHUEL.
Memb ton.

O péhèd maleurus, pèn-caus ol en drougueu,
Te ra er marw d’er horv, te lah en ineaneu ;
Jamæs er marw spontus ne vehé deit ér bed,
Pe n’en déhé mab-dén commettet er péhèd,

Te lam, péhèd marhuel, guet-n-emb caranté Doué,
Te hra d’hun inean col hé nerh hag hé buhé ;
Ha ma ne reparamb dré zareu hun offanç,
N’hun nès quin de hortoz aberh Doué meit vangeanç.

Quént ma oemb péherion, ni hur boé en inour
A vout gùir vugalé de Zoué zou hur hrouéour ;
Mæs, ô péhèd marhuel, hun anemis brassan,
Té hès groeit a han-amb bugalé de Satan.

Crouéet e oemb guet Doué aveit monnét d’en nean,
Ha Jesus ar er groéz e brenas hun inean ;
Ni hun nès é péhein collet hun héritaj,
Ha birhuiquin en nean ne hel bout hur partaj.

En ol œvreu santel groeit épad hur buhé,
Dré er péhèd marhuel zou collet dirac Doué :
Goleit a fallanté hag hemb œvreu santel
Penaus bout receuet ér joéieu éternel ?

Ha n’hur behé-ni groeit meit ur péhèd marhuel,
É vehemb condannet d’er maleur éternel.
Ouilamb enta bamdé hur fauteu guet glahar,
Hag un Doué truhéus e sellou doh hun dar.

J. G.