Ne fal quet touïein pé sermantein

Eus Wikimammenn


CHAPISTR DEUZECVET.


Ne fal quet touïein pé sermantein.


ER verdér ne douïeint pé ne reint sermant erbet, meit én occasioneu permettet guet hun Tad santel er Pab ; de laret-é, eit laquat er peah, eit justifiein ou fé, eit dislaret er péh e laquér ar ou houst é gueu, eit assurein ou zestoni, eit autorisein ur pern, pé ur uêrh, pé un donæzon. Int e zihoallou ehué a douïein én ou discourieu ordinær, ha mar arrihue guet unan-benac er gobér dré sompren (èl ma arrihue liès guet er-ré e zevis hilleih) goudé en dout examinet ou houciance de noz, int e larou tair Pater noster, etc., eit penigen ag en touïereah ou dou groeït hemb avis.

Ret-é ehué m’an dou chonge peb-unan a zisquein hac a accouragein er-ré e zou én é garg de chervige Doué.

Explication.

Remerquet erhat : touïein pé sermantein e zou quemér en Eutru Doué de dest ag-ér péh e larér pé e grattér. Ellein e rér hoah quemér de dest œvreu en Eutru Doué, èl en Nean, en doar, en tampl, etc., hac en dra-zé e zou touïein dré en œvreu-zé.

Er Vretonet e hanhue ehué touïein, laret en diaul, malloh, sacrein ; mæs er pehédeu-zé e zou scandal, pé anjulieu, pé malédictioneu, pé blasphemeu, ha ne pas véritablemant touïein ér mod ma conz en Aviel hac el livreu. En nemb ne fal quet dehou quemér Doué pé é œvreu de dest ag er péh e lar, ne fal quet dehou touïein, ha quement gùéh nen dé quet ur gonz capabl de laquat en nemb er hleu de gredein é quemérér Doué pé é œvreu de dest ag er péh e larér, ne dreménou quet er gonz-cé eit ur véritabl touïereah pé sermant. Mæs liès er-ré e zivis rai e lar hemb avis conzeu capabl de laquat er-ré ou hleu de gredein é touyant veritablemant ; er sort babillerion-ze e zeli hum examinein de noz, gobér penigen, èl ma lar er chapistr-men, ha changein. Leinet en instruction santel, er chapistr ag en touïereah.

Hun Salvér e zihuen doh er grechénion a douïein é mod erbet, na dré en nean, èl trôn en Eutru Doué, na dré en doar, èl é varchepi, na dré ou fèn ; rac n’éellant quet hemp quin changein el lihue a ou bleàu, er pemvet chapistr a aviel sant Maheu ; na dré nitra crouéet, emé sant Jacq, Apostol. Ur hrechén mad e fal dehou bout salvet e zeli bout credet ar é guir, ha laret hemp quin, emé en Apostol-zé, ya ha nepas ; en dra-men e zou, en dra-men n’en dé quet. Er santeleah a hun buhé e zeli bout gùel test eit ur sermant pé touïereah.

Eit degasse chonge a guement-cé d’é vugalé, en en dès dihuennet sant Françæs a douïein pé sermantein é mod erbet, nameit ér pemp occasion permettet guet er Pap, ha merchet ér chapistr-men ; ha hoah ne fal quet er gobér meit én nécessité vras. En eil articl ag er chapistr-men e zegasse chonge d’er verdér ha hoéreset en dès tud édan d’ai, é mant responsabl a salvedigueah ou bugalé, ou serviterion ha filloret pé filloreset, péré e zou ou bugalé spirituel ; obliget-int d’ou instrugein ar er péh e zeliant credein ha gobér eit bout salvet. Sourci ou dou enta a zisquein dehai ou hatechim, er fæçon de bedein Doué, ha d’ou obligein d’er pedein de vitin ha de noz ; d’assistein dévotemant én Overen sul ha gouil, ha d’en oberat a pe elleint ; de govessat ha de gommuniein ur uéh pep mis ; d’hum gorrigein a ou fal acustumanceu, ha a bratiquein er vertuyeu e jauge doh ou stad, aveit ma vou ol ou bugalé santel, guet eah a vout punisset guet Doué eit pehédeu ou bugalé pe serviterion.