E mèn é teli en inean crechén clah hi honsolation ér souffranceu a andur é pratiquein er vertu, hac ér boèn a sant a gaus d’hé ferhendet ar en doar

Eus Wikimammenn
Rouville, Alexandre-Joseph de (peotramant: Abbé d'Hérouville)
troet gant Guillôme, Joachim.
J.-M. Galles, 1829  (p. 258-262)



CHAPISTRE XV.
É mèn é teli en inean crechén clah hé honsolation ér souffranceu a andur é pratiquein er vertu, hac ér boén a sant a gaus d’hé ferhendet ar en doar.


ER SERVITOUR.


ÉMEN é caveoh-hui, Mam santel en Eutru Doué, hou consolation ér persécutioneu a andurai en Ilis ér hommancemant a nehi, hac é péré é hoh lodec hui-memb ?


Mari.

Me mab, me gavai me honsolation, èl ol er fidélet persécutet, é chongeal é souffranceu Jesus, n’emb boai jamæs éellet ancoéhat, deustou d’er gloër ag é Résurrection hac a é Asçansion.

Me visitai el léhieu santel é péré é oai bet accomplisset er mystérieu ag er rédamption ; er halvar surtout, ar bénani é ren réflexion ar vertuïeu ha madeleah Jesus, hac ar ahurtemant hac ingratitud er-ré en deoai ean laqueit d’er marhue ar ur groéz.

A pe chongeai mam Jesus ér fæçon cruel m’en deoai ean traitet en dut, a hi a éellai bout ingorto ag ur vuhé douce ha tranquil ? A hi éellai memb hé désirein ?

Chonget èl-cé, me mab, ha chongèt liés ér fæçon m’en dès en dut hum gomportet é quevér hun Salvér. Hui a gavou ér chonge-zé consolation é creis er poénieu e hoès d’andur a berh en dut, rac ma oh fidel de Zoué.

Dré béh hent poénius ha rust, é péhani ne oai meit disprisance, anjulieu persecutioneu, n’en dès quêrhet Jesus a balamort teoh, hemb jamæs er huittat ! Doh hou calhuein ar é lerh, ean en dès hou ç’avertisset en hou pou de souffrein a balamort tebou.

Bout-zou léh de zougein ne vehai quet ur vertu véritable en hani n’en dès nitra de souffrein a berh en dut.

Partage serviterion Doué é bout er-ré cârettan guet-ou hac er-ré casseittan guet er bed.

Mæs péh mamen a batiantæt, ha memb a gonsolation, éellein laret : En Disciple n’en dé quet drès é væstre. Mar dé bet persécutet Jesus, me vou ehué persécutet !

Me souffre èl Jesus ha guet Jesus. Ean é me scùir ; ean vou me nerh ; ean vou me recompanse.


ER SERVITOUR.

Ur sort souffrance aral, Rouannés en nean, a oai réservet teoh mui hoah eit de Sant erbet. É péh stad a languis n’hou taulai en desir santel hou poai d’hum joéntein én nean doh hou mab divin !

Jesus a oai ar un trône a hloër, hac é vam a oai hoah ér perhindet ! Er vuhé a oai aveit oh ur marhue continuel. Ur martyr oai aveit oh hum ùélet èl-cé séparet doh unan a gâroh guet quement a dinérdet hac a ræson.

Mæs er bonheur hou poai de receu bamdé énoh Jesus, dré er gommunion, a oai aveit oh ur vamen crihue a gonsolationeu.

Sant Lucas a zisq demb é oai sourcius ér fidelet d’hum assamblein eit partagein er bara ; de laret-é, eit receu Corf ha Goêd hun Salvér ; hac èl ma câroh Jesus guèl eit hanni a nehai, ni hun nès er greden é receuéoh bamdé é Gorf hac é Oêd adorable.


Mari.

Ém homunioneu oai, én effet, me mab, é caven bamdé un nerh neué eit souffrein guet patiantæt er boén a me ferhendet hir ha trist.

O momandeu douce é péré é posséden a neué ém halon en hani em boai douguet durant naüe mis étré men digosté, ha guet péhani em boai bet er bonheur de vihuein durant quement a vlaïeu !

Nezen oai, guet ur garanté perpet berhuidantoh, é conjuren en hani a oai câret guet m’inean de ziscoein deign en dameurance ag é repos hac ag é driomfle.

Nezen oai en er honjuren de hastein er momant é péhani, doh er gùélet face-oh-face, é jouissehèn durand un éternité ag é brésance.

Me adorai volantéieu Doué ; gùel oai gueneign ou gùélet doh hum accomplissein, eit gùélet men desirieu accomplisset ; mæs er gommunion oai me honsolation ér hombadeu continuel em boai de souténein.

Car, mar hum zouguai m’inean hemb cesse trema Doué, dré el lusqueu brassan, ret-oai ma vezai deit me resignation de réglein el lusqueu nerhus-cé.

Ah ! me mab, péb sort caranté é en hani e hum gave coutant pêl doh en hani a gâr ; en hani a oulen bamdé guet Doué ma tegassou demb é ranteleah, ha péhani neoah ne zesir quet ma arriüou.

Ur hrechén péhani a gâr Jesus a greis é galon, a zou ur hrechén péhani, deustou d’en horreur naturel en dès doh er marhue, a rehai neoah a volanté vad ol er péh a éel cârein muihan ér bed, eit monnet d’hum joéntein doh Jesus én nean.

Pêl doh é Zoué, ean a languis, ean a huannad. Ne vou coutant meit a pe ùélou é hloër.

Ah ! a lar ean guet er Prophet, é creis en nerh ag é garanté, pegours é teï er momant é péhani, goudé me forbannereah, é hein dirac z’ou.

En tardemant-cé a zou anquinus aveit ur gùir grechén. Hanéh-é er halettan tra en dès d’andur, ha ne gave a soulagemant d’é boén meit én é résignation hac é receu Corf ha Goêd é Salvér quet liés gùéh èl m’er permet dehou en hani a zalh er bed-men léh en Eutru Doué, hac a hanaüe é zispositioneu.

En hani a gâr, hac a zou présant édan en apparance ag er bara hac ag er gùin, quer gùir èl mé ma én nean, er visit hac a gonze doh t’ou. Ou dihue galon a zou joéntet ér fæcon stertan.

Hoah un herrat, er gogussen a vou lammet, ha Jesus hum ziscoeï èl mé ma.

————