Pajenn:Le Braz - Feunteun Santez Dwinen.djvu/1 : diforc'h etre ar stummoù

Eus Wikimammenn
Bibar (kaozeal | degasadennoù)
Statud ar bajennStatud ar bajenn
-
Adlennet
+
Kadarnaet
Danvez ar bajenn (da vezañ treuzklozet) :Danvez ar bajenn (da vezañ treuzklozet) :
Linenn 4: Linenn 4:
<poem>
<poem>
Deuz feunteun Santez Dwinen an dour atô a réd ;
Deuz feunteun Santez Dwinen an dour atô a réd ;
Coulzcoudé ar garantez atô zo bew er béd,
Coulzcoudè ar garantez atô zo bew er béd,
Ha caer ho deus caoud vertuz holl spéréjou an dour,
Ha caer ho deus caoud vertuz holl spéréjou an dour,
N’am zispartifont biken ouz va mestrezic flour.
N’am zispartifont biken ouz va mestrezic flour.
Linenn 15: Linenn 15:
Goull a ris petra d’ober digant eun den a oad :
Goull a ris petra d’ober digant eun den a oad :
— ’N em dôl en dour, emez han, hac as-po da vennad.
— ’N em dôl en dour, emez han, hac as-po da vennad.
Me war ma fenn er feunteun, mes arôc dont e—més
Me war ma fenn er feunteun, mes arôc dont e-mês
Diou véch gwassoc’h evit kent e carrien ma mestrès.
Diou véch gwassoc’h evit kent e carrien ma mestrès.


Mont a ris da eureuji, en hanv, eur mintin caer,
Mont a ris da eureuji, en hanv, eur mintin caer,
D’iliz parrez Landwinen… hac, evit laret bér,
D’iliz parrez Landwinen… hac, evit laret bêr,
’N espet d’hoc’h, santez Dwinen, ha d’ar reuz am eus bet,
’N espet d’hoc’h, santez Dwinen, ha d’ar reuz am eus bet,
Hirio mui evit biscoaz va c’halon zo zordet.
Hirio mui evit biscoaz va c’halon zo zordet.

Stumm eus an 30 Her 2013 da 01:20

Kadarnaet eo bet ar bajenn-mañ


Deuz feunteun Santez Dwinen an dour atô a réd ;
Coulzcoudè ar garantez atô zo bew er béd,
Ha caer ho deus caoud vertuz holl spéréjou an dour,
N’am zispartifont biken ouz va mestrezic flour.

Mont a ris da Landwinen, eun dévez, ’n creiz an anv,
Ken zodet gant ar verc’hic ken a oan striz ha clanv.
Efan ris deuz ar feunteun, mes caer am boa efan,
Na renn met caroud muioc’h an hini a garan.

Goull a ris petra d’ober digant eun den a oad :
— ’N em dôl en dour, emez han, hac as-po da vennad.
Me war ma fenn er feunteun, mes arôc dont e-mês
Diou véch gwassoc’h evit kent e carrien ma mestrès.

Mont a ris da eureuji, en hanv, eur mintin caer,
D’iliz parrez Landwinen… hac, evit laret bêr,
’N espet d’hoc’h, santez Dwinen, ha d’ar reuz am eus bet,
Hirio mui evit biscoaz va c’halon zo zordet.