Eit mis Mari : diforc'h etre ar stummoù

Eus Wikimammenn
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Aveldro (kaozeal | degasadennoù)
Pajenn krouet gant : "<div class="text"> {{Titl|titl=Kalon Mari|oberour=Joakim Gwilhom|titouroù={{Ment|Revue de Bretagne et de Vendée<br/>1857|90}}}} {{Pajenn|RBV 1857-1 p466-469.djvu/1|niv=..."
 
Aveldro (kaozeal | degasadennoù)
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
 
Linenn 10: Linenn 10:
[[Rummad:Kantikoù]]
[[Rummad:Kantikoù]]
[[Rummad:Revue de Bretagne et de Vendée]]
[[Rummad:Revue de Bretagne et de Vendée]]
[[Rummad:Gwenedeg]]

Stumm red eus an 29 Kzu 2012 da 22:15


Kalon Mari


skrivet gant Joakim Gwilhom


Revue de Bretagne et de Vendée
1857



GUERZENNEU BREHONEK

É INOUR ER WERHIEZ SANTEL

————

I.

Eit mis Mari.

Er gouian, get é frim, en dès kuitteit en doar,
En éerh taiet e rid a ziar er Manné ;
En newé-han e hueh un awel blot ha kloar,
En doar sklasset e duem hag e gav er vué ;

Avel doh é henal, a beb tu ne huélér
Naméet boketteu kaer e tigor ou délen ;
Eit saludein mis mai, a beb tu ne gleuér
Nameit einidigeu é laret ou sonnen.

Doh ou musik ker kaer, kel lan a Vélodi
Joéntamb ewé hur boeh, ha cherramb boketteu
Eit lakat ar autér hur mam karet Mari,
Ha gloéstramb ol dehi get joé hur haloneu.

Mari aveid omb ol e zou lan a zoustér,
Reit hi dès d’emb mil gueh mercheu a garanté ;
Ér mis-men ker bourrabl, tro-ha-tro d’hé autér.
Eid hi zrugairékat hum zastumamb bamdé.

Kenteh èl goleu dé, stouiet én hé chapél
Ni e zei de laret de Vari hur peden ;
Ha kent ma rei en dé e rang d’en noz tihoél
Eit kannein gloer dehi ni e zei èl aben.

Abbé GUILLOME.