Guirionéeu ag er Religion/Chapistr 1

Eus Wikimammenn
◄   Fin dehuéhan mab-dén. Er salvedigueah.   ►


GUIRIONÉEU

AG

ER RELIGION

HA

DEVÉRIEU UR HRECHÉN.

CHAPISTR QUETAN.
fin dehuéhan mab-dén.

1° Perac é on-mé ér bed-men ? Hà me zou laqueit ar en doar eit bout pinhuik, eit bout inouret ? Non-pas : en inourieu hag er madeu a vamen n’en dint quet jaugeabl erhoalh doh-ein, ha ne fehent quet me rantein jamæs coutant, rac n’en d’on quet ér bed eid hum hoalhein a bligeadurieu er horv. En Eutru Doué en dès crouéet mab-dén guet ur ræson eid ur fin caërroh ha jaugeaploh doh-t-hou. É on ér bed-men eit mêlein men Doué me hrouéour, hag eid hum laquat ér stad, dré ur vuhé santel, d’er mêlein ha d’er gùélèt face-oh-face ér bed aral épad un éternité. Chetu eit petra é on groeit, chetu eit petra en en dès en Eutru Doué me hrouéet. Mar labouran eid ur fin aral, ne hran nitra, ha ne véritan quet bihuein. Peb tra hum den dré é natur trema er fin eit péhani é ma crouéet : en tan, ma ne ra tuemdér, ne tal de nitra, rac ne hrehé quet er péh e zou ret dehou gobér. Èl-cé ehué, ma n’hum laq quet mab-dén de chervige Doué ha d’er mêlein, ean e za de vout ar en doar un dra didalvé hag hemb pris erbet. Gùel vehé eit-hou ma ne vehé bet jamæs gannet, pé ma troéhé aben de nitra ; rac n’en den quet a nehou d’er fin eit péhani é ma crouéet. Ol en treu crouéet e huélamb e zou eit chervige mab-dén : chetu ou fin, ha mab-dén e zeli bihuein ha labourat eit Doué. En Eutru Doué n’hellé quet rein dehou ur fin ihuelloh nac unan izelloh. Rac-cé ean e zeli hum gavouèt inouret bras ag ur rang quer glorius eit-hou ; mæs maleur dehou mar arsàu a labourat eid inour ha gloër é Grouéour !

Ur huen plantet én un doar mad eit doug fréh d’hé mæstr, ne vérit meit en tan a pe ne zoug na fréh na dil. Péh punition e vérit enta mab-dén, péhani n’en dé laqueit ar en doar nameit eit mêlein é Grouéour, ha ne bréz quet gobér nitra eid é hloër !

2° Hur hetan devér e zou enta mêlein en Eutru Doué ar en doar, eit méritein er bonheur de vout eurus guet-hou én nean épad un éternité. Mar goulennamb guet-hou hun dobérieu hag er madeu ag en doar, ne zeliamb ou goulen nameit eid é hloër. N’en d’oh quet amen eid er madeu ag en doar, e laré santès Therès d’hé leannési, nac eit goulen ma tei de vad en treu ér bed-men, mæs hemb quin eit mêlein en Eutru Doué.

Clasquet enta de guetan rah ranteleah en Eutru Doué, e lar Jesus-Chrouist. Math. 6. Un tad e zeli gobér er péh e hel eit ma vou hanàuet, inouret ha câret en Eutru Doué én é fameil, ur Bugul spirituel én é barræs ; un Eutru e zeli clasq er memb bonheur eid é veiterion, ur Roué én é ranteleah ; eit quement-cé en en dès en Eutru Doué reit mæstroni dehai ar er réral ; rac er rouanné puissant hag eurus, e lar S. Augustin, e zou er ré hum chervige ag ou mæstroni eit canderhel er religion ha gloër en Eutru Doué én ou ranteleaheu.

N’en dé quet mab dén-é, péhani n’en dé meit peuranté ha misér, mæs Doué é hunan e zeli bout inouret. N’en d’oh quet d’oh-hui hou hunan, e lar S. Augustin, hui e zou de Zoué, péhani en dès hou croeit er péh ma oh : just-é enta ma labourehet eid é hloër hemb quin. Guet a gonsolation hac a joé e zou é vihuein eid é Grouéour ! Mar dès quement a inour é chervige er ré vras ag er bed, péh inour e zou enta é chervige Doué, er brassan hag er gùellan ag en ol mistr ! En distérran tra groeit eid é hloër e tal hilleih mui eid ol victoërieu er vrezélerion hag œvreu caërran en dud ag er bed. Rac-cé mab-dén n’en dès chet brassoh anemis eit-hou é hunan, a pe ancoéha er péh e zeli d’é Grouéour ; rac é ancoéhat er péh e zeli de Zoué, ean e ancoéha é salvedigueah hag é eurustèd.

résolutioneu.

A p’en dès Doué me hrouéet eid é hloër, me hrei me fossibl bamdé eid er mêlein. Eit quement-cé, me offrou dehou me labourieu, me souffranceu, de vitin, én ur gommance men deuéh, ha me reneuéhou en offrand-cé de bep termein ag en dé.