Garoti a reont Jesus er jardin Olivet evel ur laër hac un den fall ; en traïna a reont da dy Anna tad caër d’ar Pontif Caïphas, ha da dy Caïphas d’ar goude, peini asistet gant ar Veleyen hac oll gonseil ar Judevien a deu da interrogi Jesus eviel ur c’hriminel, voar e doctrin hac e Ebestel. Jesus a respont penaus evit gout petra eo e doctrin, eo ret en goulen digant ar re en deus-àn clevet o prezeg. Na respontas netra voar sujet e Ebestel. Digasset e voe cals a fals testo ; mæs evel ne voant quet conform an eil d’eguile, ne servigent nemet evit discoen e voa faus ar pez a lerent. Jesus na levere netra. Goulen a rer digantàn hâc èn eo ar C’hrist. Respont a ra penaus e zeo ; Voar-se ne deus quen ezom a desto. Jesus a so condaonet d’ar maro. Setanç cruel ha barbar, setanç injust ! Mæs n’en deo quet avoalc’h quement-se. Pêr a nac’h Jesus ; ur laquæs a ro ur façat da Salver ar bed ; darn-all a graich en e visaich, hac a ra dezàn pep sort insult hac injur. O ma Doue ! Judas an traïtour en deus horreur eus e grim : retorn a ra ar bris a vap Doue, coeza a ra en disesper, mont a ra d’en em grouga. Jesus condaonet d’ar maro, a voe garotet ha casset da dy Pilat, gouverneur eus ar Judee evit ar Romanistet. Jesus a voe accuset a dri zra principalamant : da guenta, da droubli an nation dre e sermonio ; d’an eil, da ampech ma vise peet an tribut da Cæsar ; d’an drede, d’en em ober Roue. Pilat a hanaveas ractal an innoçanç a Jesus ha maliç ar re en accuse ; mæs evel m’o defoa lavaret en devoa prezeguet en Galilee, e cassas Jesus bete Herodes-Antipas, gouverneur a C’halilee, evit bezàn barnet gant ar Prinç-se. Herodes a voa en amser-se en Jerusalem ; ur joa vras en devoa, ha memes dont a eure da vezàn mignon da Bilat. Curius da velet ha da glevet Jesus, e c’houlennas digantàn cals a dreo ; mæs Jesus na respontas netra. Herodes gant tud e Balæs en devoa mepris evit Jesus, a eure guisca dezàn dre goap ur saë voen, hac en cassas evel-se da Bilat, pehini a lavaras d’ar bobl penaus e voa cavet Jesus innoçant gant Herodes ; mæs ar bobl tigr-se a grie ma vise condaonet d’ar maro. Deiz Gouelio Pasq e voa ar c’his dilivra d’ar bobl ur c’hriminel. Bezàn e voa er prison ur muntrer hanvet Barrabas. Pilat a roas d’ar bobl ar choas, Jesus pe Barrabas ; Barrabas a voe delivret, ha Jesus condaonet. Pilat a songeas c’hoas evit appæsi ar bobl barbar-se, laquat flagelli Jesus. Querquent ar soudardet en diviscas, en dispennas a daulio foet hac en insultas en pep fæçon. Golo a reont e gorf dispennet gant ur vantel pourpr, anfonci a reont ur gurunen spern en e benn, en e dorn e lequeont ur benduen evit baz royal : neuse ur c’hlin d’an douar, en ur squei voar e faç hac e benn, e leront dezàn evit e oapaat : Salud Roue ar Judevien ; divin piou en deus da scoet. Jesus a soufr an oll goall dretamancho-se hep lavaret guer. Pilat en discoe d’ar bobl er stad-se en ur lavaret : Chetu amàn an den. Mæs pell dious bezàn touchet, ar bobl barbar-se a deu da redoubli, da c’hourdous ha da lavaret : Lemet-àn, lemet-àn dirac hon daoulagat, ha crucifiet-àn. Ar c’hriminel Pilat a brononç ar setanç a varo a enep an innoçanç memes. Ar C’hrouer a so condaonet gant ar c’hrouadur, map Doue a varvo er Groas. Doue a bunissas heb dale ar barner injust Pilat. Coezàn a eure en drouc-c’hraç rac pehini en devoa aon. Exilet e voe da Vienne voar ar rivier Rhôn, en pelec’h e varvas en disesper, hac e voe e voureo e unan. Ar soudardet a divisq da Jesus e vantel pourpr evit en guisqui eus e dillat ordinal. samma a reont dezàn ar Groas voar e diou scoa ; mæs re bonner eo ar bec’h : obligea a reont un estranjour, Simon, d’en sicour da douguen e groas voar ar Menez. Ur foul a dud hac a vroaguez a heulie Jesus ; ar groaguez a sculie daëlo ; Jesus a lavaras deze : groaguez a Jerusalem, n’en deo quet voar nòn-me e tleet scuil daëlo, mæs voar noc’h oc’h-unan ha voar ho pugale. Voar lerc’h Jesus e voa daou laër condaonet d’ar maro. Pa arruas Jesus voar menez calvar, e voe divisquet, e dillat a voe partaget en peder loden etre ar soudardet ; mæs e saë hep groui a voe tennet d’ar sord. Tachet e voe-Jesus er groas, hac ar groas a voe leset da goueza quen rust en toul, ma tiframas e oll vempro. Ar soudardet, ar veleyen, ar bobl en abime a outraich, a insult, a vlasphem ; unan eus an daou laër a re evelte ; mæs eguile en em gonvertissas, a c’houlennas hac a obtenas pardon digant Jesus. Ar Verc’hes a voa en e sav ous troad ar groas, oc’h offr da Zoue he sacrifiç gant hini e map divin.
Jesus a lavar d’e vam, en ur goms dezi eus a S. Yan, chetu ase ho map ; da Yan e lavar, chetu ase ho mam, en ur goms dezàn a Vari. Voar dro teir heur Jesus a ra ur glemaden vras, ha lavaret a ra en deus ur sec’het : presanti a rer dezàn ar væstl distrempet en guin aigr. Re-Commandi a ra e ine da Zoue, lavaret a ra eo achu tout, plega a ra e benn ha renta e ine. An douar a grên, ar beyo a digor, a stigneur eus an templ en em difram, an eaul a goll e sclærigen, ar veïn en em frail, an natur en antier a so touchet a varo hon Salver. Maro eo eta map Doue, mæs n’en deo maro nemet evel den, Doue na ell quet mervel ; mæs evel Doue en deus roet ur bris infinit d’e dourmarrcho. Ar Verb divin en ur ober den, n’en deus quet confondet an natur divin gant an natur humen, rac-se, non-obstant ma ve diou natur en Jesus-Christ, n’en deus couscoude nemet ur personaich. En compren a ellomp dre ar gomparaison eus hon c’horf hac hon ine, eus a bere an union ne ra nemet un den. Bezàn omp assambles corf hac ine. Jesus-Christ a so assambles Doue ha den. Evit ar pez a sel an natur humen Jesus-Christ en deus ur c’horf hac un ine eveldomp ; hac ar Verb divin en ur gueme ret ar c’horf hac an ine-se, en deus guisquet hon oll infirmiteo, exceptet ar pec’het, an ignoranç hac ar panchant d’an drouc.
Œuvro J. C. a so a dri sort. 1°. Ar re divin evel croui, conserv ha gouvern an oll dreo. 2°. Ar re humen, evel dibri, eva, guela, cousquet ha soufr poan. 3°. Anfin an obero all a Jesus-Christ a so lod divin ha lod humen ; rac bezàn e zint participant eus an natur divin hac an natur humen assambles. Evelse eo guir laret penaus Doue en deus soufret ar maro evidomp, penaus eo resuscitet ; penaus eo Doue map an den ; mæs n’en deus nemet an natur humen a guement en deus anduret poan en J. C. E ine a so bet separet dious e gorf, ha ze eo mervel. Dre e œuvro an den-Doue en deus antieramant satisifiet d’ar justiç divin evidomp ; mæs peguement benac ma ve maro evit an oll, an oll couscoude na brofitont quet eus e varo. An oll graço surnaturel so un effet hac ur gommunication a varo ha passion J. C. ; mæs ar graço se so inegal, parconsequant ne dint quet egalamant accordet d’an oll. Dre ar Sacramancho principalamant e ve appliquet d’an ine ar froez a varo ha passion hon Salver ; or an oll na recevont quet ar Sacramancho : evel-se peguement benac dre un effet eus e garantez, ma ve maro hon Salver evit an oll, e heus cals sioas pere a varv en o fec’het, evel ar re a varv hep bezàn badezet ; ar re a decet en stad a bec’het marvel. N’en deo quet faut hon Redamptor divin : roet en deus dimp peadra da beâ hon dle, hon faut eo ma n’on deus quet profitet. Delivret en deus ac’hanomp eus ar pec’het, eus a esclavaich an drouc-speret ; digoret en deus dimp an env, roet en deus dimp an exempl eus an oll vertuzio hac an oll c’hraço necesser evit ho fratica hac arruout er gloar eternel. Malheur dimp ma ne brofitomp.
Divinite pe natur divin J. C. n’eo jamæs bet separet dious e gorf hac e ine, mæs e ine hepquen en em separas dious e gorf dre ar maro. Ma zad, eme J. C., a gar ac’hanon, abalamour ma roàn ma buez evit e c’hemeret a nevez ; den ne lem ma buez diguene ; ac’hanòn ma unan e roàn. Ine J. C. separet dious e gorf dre ar maro voar menez calvar, a disquennas d’an iferno, da lavaret eo, evel m’en lavar S. Paul, d’ar plaç isel en douar, e lec’h ma oa ineo ar sænt quenta pere a voa maro quent hon Salver pehini o delivras evit antren gantàn en gloar ar barados seret bete ar maro eus a Redamptor ar bed.