Jupiter voe importunet
Gant daou zen voa estranch meurbet.
Unan ane voa avius
Egile avaritius.
Ma cassas deze Apollon
Da exaussi ho orezon,
Hac e roïe d’ê pen-da-ben
Ar pez a garjent da c’houlen,
Gant condition cousgoude
An hini n’ê a c’houlenje
D’egile, e vije doublet
Ar pez en dije goulennet.
An avar pell a isitas ;
Mæs a la fin e commanças,
Abalamour ne grede qet
Vije avoalc’h dezàn roët.
Meur a dra neuse a c’houllas,
Egile doubl a recevas ;
Hac an avius devennat
Ma teniet dezàn eul lagat,
O c’hesperout dre gement ze
Lacât tenna daou egile.
Cetu aze eur poltret mad
Deus a zaou viç insuportabl
Aze comprenet assambles,
Rac bea e vent alies ;
E varchont ho daou evel-ze
Compagnon an eil d’egile.
Dies eo caret ar voyen
Hep caout avi eus ho ferc’hen.
