Ag er choès ag ur stad

Eus Wikimammenn
Rouville, Alexandre-Joseph de (peotramant: Abbé d'Hérouville)
troet gant Guillôme, Joachim.
J.-M. Galles, 1829  (p. 26-30)


CHAPISTRE VIII.
Ag er choès ag ur stad.


MARI, péhani n’en deoai clasquet, péhani n’en deoai câret meit Doué ag en ouait tinerran, en deoai méritet ol bénédictioneu en Eutru Doué, péhani e breparai dehi ur stad jaugeable eit ma vehai bet accomplisset en desseinieu en deoai én hé hevér.

Aveit bout eurus én ur stad, ret-é ma hum gavou calz a dreu hac a circonstanceu, ha providance en Eutru Doué ou frepar ordinæremant d’en ineanneu fidel er honsult ar er choès a ou stad.

Ur verh youanq a hi a éel bout ingorto en ou freparou Doué dehi, mar é des héliet hé fal inclinationeu a guentéh ma ou dès hi santet.

Providance en Eutru Doué a ras de Vari cherrein, én ur guemér Sant Jojeb eit pried, er fréh précius ag er vertuïeu é deoai pratiquet guet fidélité.

A pe ne vehai bet consultet meit er bed aveit diméein Mari, é vehai bet a dra sur clasquet dehi un dén pinhuic hac habil.

Ne vehai quet bet laqueit calz a boén de choès dehi un dén a vertu péhani, ag en ouait a groaidur, en devehai bet bihuet é dougeance Doué : n’en dé quet èl-cé é ra en dut ag er bed.

Ne sellér ér muihan ag en diméigneu meit doh en intérès, doh én avantageu tamporel. Er madeu ag en doar, quêntoh eit er madeu a hræce Doué, a glasquér é quement-cé.

A vazé quement a ziméigneu dijaugeable é péré deu bried a ra ou zourmant unan d’en aral.

Doué er permet èl-cé, eit hum vangein ag er vuhé-men, rac n’en de quet bet consultet én un affær é péhani n’éellér quet en dout fin vad, ma n’en dé conduyet guet-ou.

Ean er permet èl-cé eit punition ag er bihan a soin a zou bet laqueit, durand er youanquis, de véritein é brotection, dré er pratiq ag er vertuïeu.

Quérent er Uirhiés, pé quêntoh en Eutru Doué, a choégeas Jojeb, dén just, en dén vertuussan a oai ar en doar, er pried a jaugeai muihan doh er Uirhiés-cé.

Ha jamæs diméein n’en de bet eurussoh, jamæs dihue galon n’en dint bet coutantoh doh hum uélet joéntet assamble. Péh quæ en devehai éellet troublein er peah ag ou ineanneu ? Mari ha Jojeb a oai ér stad é péhani é vennai d’en Eutru Doué ma vezent bet.

Calz a dut a zou digoutant én ou stad ; ind a souffre hilleih én ou ; liés memb ind a laca er réral de souffrein : Perac en dra-zé ? rac me mant antréet én ur stad é péhani ne fautai quet de Zoué ma vezent bet.

Er honzeu-men, tennet ag ur Prophet, ou sel : Malheur deoh, bugalé, péré a ancoha me frovidance eit formein desseinieu hemb me honsultein !

Er hræce a stad a zou ur hræce vras doh péhani é hès staguet calz a hræceu aral. Mar manquér a vout fidel d’er hræce-zé, ne zeliér quet bout ingorto ag er-ré e zeliai hé héli.

Mar pellér doh er règl ag er brovidance spécial-zé, péhani e brepar græceu choéget d’en hani a zou disposet de héli volantéïeu en Eutru Doué, ne zeliér mui comptein meit ar ur brovidance commun péhani ne ra meit græceu commun guet péré é éellér hum salvein, mæs guet péré è hès calz de zougein n’hum salvehér quet, pé d’er bihannan n’hum salvehér meit guet paud a boén.

Consultet enta ha pedet en Eutru Doué, hui péhani a glah choès ur stad. Laret guet er Prophet : Groeit ma hanauein, men Doué, en hent dré béhani é fal deoh ma quêrhein.

Bihuet ehué énep fæçon, ma vériteoh ma quemérou Doué soin a hanoh.

Ma ne hanauet quet reih volanté Doué, consultet er-ré a zalh é léh ar en doar. Ean a reï sclerdér dehai eit hou condui ér péh hou pou d’obér.

Jesus, péhani en deoai discaret Saul [1] ar en hent a Zamas, n’expliquas quet dehou en desseinieu en deoai en é guevér ; mæs ean en davéas de Ananie eit ou gout.

Ne gonsultet hou quérent meit quement ma veoh obliget d’er gobér. Er-ré a zou é ty un dén a vou liés é anemiset.

Anfin consultet én ur certæn fæçon er marhue ; de laret-é, groeit er choès a gareoh en dout groeit én ær ag er marhue.

————

  1. Sant Paul quênt é gonversion a oai hanhuet Saul.