Venjans an Ankou

Eus Wikimammenn
René Prud'homme, Moriz an Dault, 1904  (p. 170-178)



XXIV


VENJANZ AN ANKOU


I


En kastel ar Bilo, an itron a oa klanv.
— Kement-ma ’arruaz eun noz en-kreiz ar goanv. —

Kerent ha mitijen a ye hag a deue,
Skwizet ha penngollet gand eiz noz war vale.

Ar c’houevr hag an arc’hant a lugern er c’hambchou,
Strakal ’ra an dero ’bars ar chiminalou.

Deus ar c’hao d’an douen, an ivoul hag ar c’hoar
A lak er prenechou eur sklerijen dispar.


An Ankou, an noz-ze, o redek dre ar vro,
Gand e falc’h war e skoa en em gavaz war dro.

— Hola ! ’me an Ankou, petra ’zo ’ta henoz ?
Golo dre-holl !… C’hwistim ’vêt aze em gortoz ?

An nor-dâl ’oa chomet moarvat digor a-walc’h
’Vit rei tremeneri d’ar falc’her ha d’e falc’h.


Skloka ’re an eskern digik ha digroc’hen,
Ha, war ar c’hoat, e dreid kaled ha diarc’hen.

Mez setu ar Potr-Treut, dre ar vinz-veur pignet,
Arru du-ze war-le, war ar plenchod koaret.

— « Zuilhet ’vo ma eskern, eme ar Falc’her koz,
Na luc’h ket kement-ma plenchod ar Baradoz !

« Demp bepred ! An Itron he do an taol kenta :
He buhe ’zo luziet, red eo he diluzia. »


Astennet ’n he gwele, an Itron a glemme ;
Diraki he c’herent, dastumet, a c’harme.

Eun toullad mitijen, o c’hortoz an divez,
War bennou o daoulin a bede ar Werc’hez.

Ar peuc’h en ti !… Er meaz, awechou eur gaouen,
Pe eur c’hi glac’haret ’loske eur youc’haden.


Patatrak !… Petra ’zo ? Jezuz ! Maria ! Kredo !
’N kreiz ar gampr, war e rer eo kouezet an Anko.


— Eur wech-all, te ’ouio penôz, war eul leur goar,
An eskern zec’h a ruz well ’vit war an douar !

Na gredet ket anoun, mar laran d’ac’h eur gaou :
Memez trouz ’rez o kouei evel eur zac’hat kraou.

Mez ken buan zavet evel ma oa kouezet,
Gand ar foeltr, hen mezek, er-meaz ec’h eo redet.

Hep dale, pa deuaz d’an dud o sperejou,
Er pellder ’wigoure Karrigel-an-Ankou.

II


Dre an hinchou bihan ha kleuz,
Dre ar c’hoajou, dre ar parkou,
’Vel eur beulbeuz gant e benn beuz,
Pa laran, hasta ’re ’n Ankou !

Mond re, buhana ma halle,
Dre ar mein hag an douar gwak…
— « Kement-man, ’mean, war ma le !
A gousto ker d’unan bennak. »

Na dour, na lann, na mein, na drez,
Na divaloue ar reder,
Laket en fulor gand ar vez
Mui ’vit gand ar boan en e rer.


Pa na zo man war e eskern,
Na zo man evit hen gloaza ;
’Vit e bikad, na drez, na spern,
Na lamp ebed ’vit hen blonsa.

E galon, yen evel ar skorn,
’Zo hep truez ouz ar glac’har ;
N’eo ’med eur men, pe eun askorn :
An Ankou n ’euz na kar na pâr.

Mond a re dindan ar c’hoummoul
A boueze war ar bed tenval,
Pa ’n em gavaz eur c’hoz ti zoul
A-dreuz dirag e aneval.

Gwaz d’an hini ec’h eo merket
E di gand an Darvoud henoz !
Heman ’vo da genta skoet…
— An orolaj ’zon hanter-noz.


Al lutik ’bars ar fornigel,
A divogod en eur strakal ;
An oac’h ’zo war eur goz skabel
En e zaouarn pleget e dâl.


Skeudennou ’bars ar c’houignou du…
Maro ar c’hef war an oaled…
Er chiminal moueziou kerzu…
Daou gorf dister war eur c’holc’hed…

Ar wreg hag ar bugelik klanv…
— Alaz ! skrignet ’n euz an dorzel :
Ar paour kez oac’h a zo intanv
Hag an tad a zo hep bugel.



————